Jaka obroża najlepsza?

Obroży jest do wyboru cała masa: skórzane, parciane, metalowe; podszyte filcem, polarem, atłasem; zapinane, półzaciskowe, zaciskowe i kolczatki. O dwóch ostatnich pisać nie zamierzam, ponieważ sprawiają psu ból i nie rozwiązują żadnych problemów, a często wręcz je pogłębiają.

Chcę porównać trzy główne rodzaje obroży: półzaciskową, zapinaną na klamrę plastikową oraz na sprzączkę metalową. Czym się charakteryzują? Dla jakiego psa, która z nich jest najlepsza?

1. Tradycyjna obroża ze sprzączką metalową.

ZALETY:
- wytrzymała
- łatwa regulacja
- dla psów wszystkich rozmiarów, ale zwłaszcza dla dużych i silnych z krótką sierścią

 WADY:
- zakres regulacji mocno ograniczony
- ciężka do zapięcia u psów długowłosych



2. Popularna ostatnio obroża zapinana na plastikową klamrę.

ZALETY:
- duży zakres regulacji
- szybkie i wygodne zapięcie
- dla psów małych i średnich

WADY:
- ciężka do zapięcia u psów długowłosych
- nie najlepsza dla mocnych psów, które potrzebują obroży o szerokości 3-4 cm (tak duża klamra nie wygląda dobrze)
- mniejsza wytrzymałość niż sprzączki metalowej


3. Najnowsze rozwiązanie, to obroża półzaciskowa.

ZALETY:
- wygodna dla psa (zaciska się jedynie do obwodu szyi, a kiedy pies swobodnie chodzi, jest zupełnie luźna i nie uwiera) i człowieka (nie potrzeba zapięcia)
- duży zakres regulacji
- możliwość zamówienia pod wymiar (bez regulacji)
- dla psów wszystkich rozmiarów
- dla psów długowłosych
- dla psów z szerokim karkiem (małą różnicą w obwodzie między karkiem a głową)

WADY:
nie widzę :)

Socjalizacja szczeniąt

Prawidłowa socjalizacja szczenięcia wymaga zapewnienia mu pozytywnych doświadczeń w kontaktach ze środowiskiem. Należy przeprowadzić ją w tzw. oknie socjalizacyjnym, czyli do ukończenia przez psa 12 tygodnia życia. Dzięki temu w wieku dorosłym nasz pupil nie będzie się bał nowych rzeczy, dźwięków, miejsc, osób itd. 

Jeśli adoptujemy psa, u którego okno socjalizacyjne już się zamknęło, nie jesteśmy do końca na straconej pozycji. Można ją uzupełnić również w wieku dorosłym, jednak przyzwyczajanie psa do nowych sytuacji i przedmiotów jest o wiele trudniejsze.

Złota dwunastka Margaret Hughes

W prawidłowej socjalizacji psa pomocne może być przestrzeganie zaleceń tzw. złotej dwunastki.
Przewidują one, że szczenię w okresie do 12. tygodnia życia powinno:

1. chodzić po co najmniej 12 różnych powierzchniach
np. parkiet, dywan, bruk, beton, linoleum, trawa, gazety, piasek itp.
2. bawić się co najmniej 12 różnymi przedmiotami
np. zabawki miękkie i twarde, piłki duże i małe, zabawki dźwięczące,
przedmioty drewniane, metalowe, papier lub karton

3. poznać co najmniej 12 różnych miejsc
np. podwórko, mieszkania innych osób, boisko szkolne, łąka, piwnica,
winda, autobus, stacja kolejowa, przejście podziemne itp.

4. zapoznać się i bawić z co najmniej 12 różnymi osobami
np. dzieci, mężczyźni, kobiety, staruszkowie, ludzie na wózkach, chodzący o lasce,
w kapeluszach, z parasolem, w habitach, okularach przeciwsłonecznych itp.
5. poznać co najmniej 12 różnych odgłosów
np. płaczące i krzyczące dzieci, ciężarówki, motocykle, deskorolki, pralka,
mikser, spadający garnek, odkurzacz, karetka na sygnale itp.

6. poznać co najmniej 12 szybko poruszających się obiektów
np. deskorolki, rolki, rowery, motocykle, samochody, biegający ludzie, koty itp.
7. podołać co najmniej 12 różnym wyzwaniom
np. wchodzenie do kartonowego pudła, przechodzenie przez tunel, chodzenie po ażurowych schodach,
chodzenie po kładce, elektrycznie otwierane drzwi, pływanie w jeziorze itp.

8. być dotykanym przez właściciela i rodzinę w co najmniej 12 miejscach
np. branie na ręce, obracanie na plecy, przytrzymywane między nogami, oglądanie opuszek łap, zębów, uszu itp.
9. jeść z co najmniej 12 różnych pojemników
np. metalowa miska, pudełko, papier, kubek, patelnia, plastikowy kubeczek, kongo, łyżka, torebka papierowa itp.
10. jeść w co najmniej 12 różnych miejscach
np. na dworze, na klatce schodowej, w piwnicy, w łazience, w domu znajomych,
w samochodzie, na boisku, pod parasolem itp.
11. bawić się z co najmniej 12 różnymi szczeniętami i zrównoważonymi dorosłymi psami

12. zostać co najmniej 12 razy samemu z dala od rodziny i innych zwierząt na ok. 5-45 minut

Wszystkie doświadczenia szczenięcia powinny mieć pozytywny lub neutralny efekt.

Na podstawie materiałów Alteri.